yeni maviler.. baharlar.. beyazlar.. kuşlar martılar.. ve diğerleri ......

 bunu tamamen unutmuştum.. bu evde bunun ne işi var deyip koridora astığım lamba.. daha doğrusu lamba fanusunu.. hatta daha doğrusu fanusun yarısı..
ben hiç mavi kadını olmadın daha evvel..
o yüzden bu lamba balık oltası gibi çbnin omzunda eve getirildiğinde..
ne işi var bunun benim evimde duygum olmuştu..
ama opalin ve porselen asansörlü bir düzeneğe oturtulduğu için.. gözümden uzak bi kenara köşeye asıp orda unutmuştum..
eski kadını olduğumdan lambalar hep eski düzeneklere takılı.. hani şu fanusu içe geçen vidalarla tutturulan düzeneklerden...
birinden diğerine geçiş o yüzden pek kolay oluyor..
diyordum da bu biraz uğraştırdı..
vidası sıkıştı ampulü yandı üstelik yedek ampul de yanık çıktı.. neyse..
iyi biten herşey iyidir diyorum..

  biraz daha mavi.. ve kuş...

biraz daha mavi ve kuş...
bu mavi tablonun adı "kaynak" 21lik için yapılmış.. kendi çocuk hekimi tarafından..
şimdilik bende duruyor..

biraz daha mavi... 

ama en önemlisi bu mavi..

saimehanımın mokasenleri vardı..  kızılderili pabuçlarım derdi.. yumuşacık taba rengi idiler.. süettiler.. sessiz sessiz yürürdü onlarla..
üzerinde de boncuk püsküller vardı..
ayakkabıları atarken .. bu boncukları düğme kutusuna atıvermiş..
bilindiği üzere düğme kutusu çeri çöpü bende artık..
bunlar da benim.. örgü örerken motif sayıları işaretleme halkalarım..
yuvarlak buncuklar.. benim bebekliğimde kolumdaki mavi boncuk bilezikmiş.. saime hanım.. 21liğin koluna takmıştı.. da kerata ipini koparınca ne korkmuştum yuttu mu diye..
kare küp olan da saime hanımın mokasenindeki boncuk..

ve sonra ben neden pek uyumlu değilim diye düşünüyorum bir de..
hadi canım..
düşünecek ne var..
beyin çöplük.. ruh adak ağacı gibi olunca..
ona ne kadın .. ne modern.. ne rasyonel denemez ki..

benden bişey olmaz ki...