29.04.2012

beyazlar boyalar.. gerçekten duvar boyası mı

dağıtıp dağıtıp topluyorum..

topluyorum çünkü kedilere mama edesim yok.. yapmakta olduklarımı..
kirlipatileriyle dolanmayı çok seviyorlar..

bir de.. göresim var yerli yerinde..

açıklama yapıyorum yine..
evet ben bir duvar oyası tutkunuyum..

mesela.. bu dolabın üzeri bardak halkaları olmuştu..
tavan boyası..=)..
eskitme..
vernik.
bir de yeni kulplar ile..
yaklaşık altı aydır.. kullanılıyor.. tabii bahçede değil..
ama buranın ışığı daha iyi.. =)


bu ruhsuz bir yuvarlak masa.. hem de parlak vernikli olanlardan..
bir şekilde elime geçti..
üç yıl önce..
örtü filan para etmiyordu ucuz görüntüsünü saklamaya..
karaktersiz..
sıkıldım ve kızımın duvarında kullandığımız ve artan lateksli duvar boyası ile boyadım..



kenarına da.. eski kağıtlar.. fotokopi kağıtların çay marifeti ile eskitilmişi.. daha doğrusu..
onları yapıştırdım..
her tarafına bir kaç kat vernik..
üç yıldır kullanılıyor..
kabardamı.. şişmedi.. =)..


şimdi bugün yaptıklarıma gelelim..

10 yılönce.. beyaza boyadığım masacık..



21likten 4 yaş üyük oğlu vardı bir dostumun onun odasında iki ufak sandalye ve ir masa olarak yola çıktılar..
meşe rengi..
sonra..
çekirdeğin odasında açık yeşil boyanıp.. üzerine çiçek desenleri ile kullanıldılar..
10 yıldır beyaz..
sandalyeleri kırılıp gideliçok oldu..
10 yıldır ahçede yaşıyor..
beyaz olarak..

yer yer çatlamış altından yeşili görünmeye başlamış..
patin patin patine..
beni aldı o minicik çekirdeğin odasına götürdü..
taşındığımızda 2yaşındaydı ta..
huy canın altında..
evden içeri girdiğimizdekoşarak kendiodasını kontrol etti..
sonra doğru 21liğin odasına..
acaba daha iyimidirki diye..
hiç unutmam o topukları poposuna vura vura koşmasını..=)

bak bir parça yeşil insanı ne günlerene umutlara götürüyor..

sonra diyorlar at bunları artık..
ama yerine koyacaklarım bana masallar anlatmayacak ki..



işte bu nedenle yer yer.. o yeşilin görünmesine izin vererek bugün yine boyadım..
kardeşiyle beraber..
koltuklar da bitti..

geçen sene buduara aldığım kahverengi yağlı boya hazeranı anımsayan var mı=)..
yok o daha bitmedi..
daha işi var..
ama sona yaklaştık..


metali de boyuyorum..
beyaz astar.. beyaz tavan boyası..



ve hani geldi diye sevindiğim çerçeve..
ahşap.. altın yaldız spreyle oyalı idi..
astar.. ve üzerine tavan oyası..



ne kaldı..
çerçevenin verniği..  ve çiçekliğin ki..

bu çerçeve çok ilginç bir şeye dönüşecek.. =)
ama sır.. bitmeden söylemem....

ımm bahçede olmak..
çok güzel..
beyazlanmak da..
ama yorgunum..
şimdi birkocaman banyo..
kuaför..
ve retzina..
reçineli yunan şarabı..
akşam programım budur.. =)

4 yorum:

tintirişin zembili dedi ki...

Eskilerin kulağımıza fısıldadıklarını bir sürü para verip aldığımız yenileri bilmezki
Bunu gençlere söyleyince bıyık altından gülerek hıhı diyorlar ama içlerini biliyorum buda bunadı yandık! diyorlar:)ellerine sağlık akşam programın harika yarasın:)

Banuca dedi ki...

Ne güzel bir anlatım bu...
Anıları taşıyanları evire çevire kullanmaya devam eden, baktıkça o eski günleri anımsayan biriyle daha tanışmak ne güzel... İlk okuduğum yazıyla gönül dostlarımın arasına girdin, hoşgeldin :)

Adsız dedi ki...

İbretle izliyor, takip ediyorum. Perde asılsın, o zaman bütün işin bittiğini anlayıp ellerimi ensemde buluşturup, en muzur bakışımla gülümserim.
Elerin dert görmesin.
Ece

Adsız dedi ki...

ayrintili bilgiler ve örnekler icin cok tesekkür derim.


selamlar
Sara