siyah barok bir piyanoya göre oda döşemek... kendi dekoratörü olmak.. 3

neden kendi dekoratörün olmalı yazılarına başladım diye merak edenlere..

aslında tamamen kitaplıkta bulduğum dosya yol açtı buna..

ama aynı zamanda..

hiç durmadan değiştirip dönüştürmekle ilgili 

iyi bir örnek diye de düşündüm..

şimdi..

yeni bir projenin başındayım ve çok hızlı  oluşuyor ..

neden..

çünkü.. önceden çalışmıştım zaten..konuyu..

eski eşyaları sevdiğimi herkes biliyor..

ve eşyalarla aramda kurduğum bir aşk ilişkisi olduğunu da..

ben onların benimle yaşamışlıklarını seviyorum..

evdeki her bir eşya.. her odada her yaşam döneminde bizimle olmuş durumda..

anılar dökülüyor kapaklarını açtığımda..

elimi sürdüğümde fısıldıyorlar..

yardımcı kadınımın hiç durmadan aman ne uğraşıyorsun at gitsin  atalet hanım demelerine sinirlenmem de o yüzden..

arada bir şeytan dürtüyor..

at hepsini diyor bana da..

ama sakinleşince anlıyorum ki..

attığım yerden koşa koşa geri almaya giderim ben onları..

şimdi bu blogda..

kahverengi kanepeden bahsettik epeyce..

geçen sene beni esir alan türkuaz mavi çekimini.. de.. 

bu yıl kahverengi kanapeden kurtulduğumu da yazdım biryerlerde..

gittiii bittiiii..

elimde bir aynanın altında koca bi boşluk kaldı.. 

süper dedim.. ve önce iki berjeri çektim.. yan yana.. tam karşısında duran ve ondan da nefrettiğim süper düper ultra modern cam ve kromaj ve asla saklanamaz yok edilemez.. 

televizyon sehpasından da kurtuldum acilen..

şunlardan istiyordum..

yani eski bir dolap istiyordum.. ve evde bir çok böyle dolap vardı..

televizyonun tek bir nesne gibi odayı ezip geçmesini istemiyordum..

o yüzden etrafında da hareket olmalıydı.. 

sonuçta şöyle bir görünüm oluşmuştu...

iki yandaki vazolar ve çiçekler tevenin yüksekliğini yakalıyordu..

gözümü rahatsız etmiyordu. iyidi idare ederdi..

o alanda artık sadece..

sıraya  iki dolap.. biri televizyonluk niyetine..

karşısında da iki berjer kaldı ve bu süper ferah teve izleme.. 

blog yazma kediyle aşk yapma.. 

çekirdekle sohbet alanında mutlu mesut yaşıyordum ben..

ta ki..

çekirdeğe piyano alınması gerekene kadar..

çekirdek müzik öğrencisi saksafon çalıyor ve piyanosu da vardı.. 

ama artık daha iyi bir sanatçı piyanosu gerektiğine karar verildi..

ve alındı bir adet piyano..

kahverengi kanapeden boşalan yere geldi..

siyah lake ve büyük..

sevimli dolap dizimi bir anda eski püskü.. itilmiş kakılmış hale getirdi..

o parlak barok şıklığı ile..

benim eşyalarla ilgili bir saplantım yok aslında..

ama gözüm serbest dolaşırken birbirini tanımayan şeyler üzerinde zıplamaya başladı mı..

cümle arasına manasız serpiştirilmiş ünlem işareti etkisi yapıyor bende..

gevşeyemiyorum..

çekirdeğin dediği gibi siyah ne abi.. siyah ne ??..

ve lake..

ama güzel de..

bu durumda.. şimdi.. 

hemen ..

bunlara bakmaya başladım..

ben  yine yeniden dekor çalışmalarına düşmüş durumdayken..

tüm o dolap silsilesini çare yok.. siyaha boyayacağım dediğimde.. ama bu bile içime sinmediğinde.. 

daha önce büyük ve parlak ve masif deyip başka evlere evlatlık verdiğim  

eski yemek odası takımının .. 

maun büfesi.. birden o evlere sığmaz hale geldiğini öğrendim..

ve tekerlekler dönmeye başladı beynimde yine..

benim.. pazar günlerini eşini pikniğe götürmeye meraklı marangoza devrettim büfeye siyah boya atılma işini..

evin ortasında onca büyük bir boya projesi yapasım yok..

eğer yapsaydım.. 

ki bir ara niyetlendim ama bir fırça yedim.. yeter ama artık babında..

bir zımpara..

kara tahta boyası..

ve vernikle halledecektim bu işi..

=)..

şimdi marangoz hallediyor..

ve o geldiğinde..

onca parlak siyahı hafifletmek gerecek..

mesela şu halı ile..

ya da şu..

lamba şapkasının gri tonuna geçmesi gerekebilir.. 

ya da geçmez..

şimdilik bu kadar ipucu yeter.. size.. yavaş yavaş devamı gelecek bakalım..